Uzay aracı aynı zamanda Yüksek Verimli X-ışını Spektroskopisi Misyonu X-ışını Çoklu Ayna Misyonu olarak da adlandırılıyor 13171
Universe Today tarafından sağlanmıştır
Alıntı: Bir dış-Neptün zorlukları aştı ve atmosferini korudu (2023, 27 Ekim) 28 Ekim 2023 tarihinde https://phys html adresinden alındı
Bu belge telif haklarına tabidir 29 Dünya kütlesine sahiptir ve yıldızından yalnızca 0,01679 AU uzakta olmasına ve yörüngesini tamamlaması günde yalnızca 0,8 almasına rağmen atmosferini korumuştur Birinin beklenen bir yıldız emisyon geçmişi vardı ve diğerinin zayıf bir yıldız emisyon geçmişi vardı İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır Bu ancak LTT 9770 b’nin atmosferini korumasına yardımcı olmuş olabilir Her mavi-gri nokta, NASA’nın Ötegezegen Arşivi’ndeki bir dış gezegendir ve yeşil noktalar, ultra kısa dönemli Neptünlerdir Kırmızı çizgili siyah daire gezegenin kendisini temsil ediyor ve zayıf bir ışınlanma geçmişiyle açıkça örtüşüyor Tipik olarak gezegenler yıldızlara bu kadar yaklaştıklarında atmosferlerini kaybederler ve yalnızca kayalık çekirdeklere, yani bir zamanlar kabarık olan hallerinin kalıntılarına indirgenirler Yalnızca bir gezegenin yerçekimi buna karşı koyabilir; bu da neden bu kadar çok büyük sıcak Jüpiter’in bulunduğunu ve Neptün Çölü’nde neredeyse hiç gezegen olmadığını açıklıyor Kredi bilgileri: Ricardo Ramírez Reyes (Şili Üniversitesi)
Gezegen avcısı bilim insanları gittikçe daha fazla gezegen buldukça bazı bulmacalarla karşılaştılar Ayrıca yıldızın radyasyonunun bir kısmını yansıtan yüksek bir albedoya sahiptir
“…atmosferinin günümüze kadar hayatta kalmasının, hem X-ışını hem de dönüş hızı ölçümleriyle eşleşen alışılmadık derecede zayıf bir XUV ışınlama geçmişiyle tutarlı olduğunu” buldular
Yaş, bir yıldızın X-ışını emisyonlarında bir başka faktördür ve araştırmacılar, yıldızın emisyonlarını yaşıyla karşılaştırdılar Sıcak yıldızlar genellikle 100 km/s’den daha hızlı dönebilirler Yaklaşık 260 ışıkyılı uzaklıktaki G tipi bir yıldızın yörüngesinde dönüyor Aynı zamanda Jüpiter’in kütlesinin yaklaşık onda biri kadar olan Neptün boyutunda gezegenlerin bulunmaması ile de tanımlanır Bunu güneşin 1,997 km/s’lik daha hızlı dönüş hızıyla karşılaştırın org/news/2023-10-exo-neptune-odds-atmphere Üstteki iki panelin altındaki kesikli gri çizgi, LTT 9779 b’nin kayalık çekirdek yarıçapını temsil eder 48550/arxiv XMM-Newton verileri bu araştırmanın merkezinde yer alıyor D
uzay-1
Daha fazla bilgi:
Jorge Fernández Fernández ve diğerleri, Neptün çölünde hayatta kalma: LTT 9779 b, alışılmadık derecede sönük bir X-ışını ev sahibi yıldız sayesinde atmosferini korudu, arXiv (2023) Gezegenin yarıçapını, zarf kütle oranını ve kütle kaybı oranını iki farklı XUV geçmişine göre modellediler 2023
LTT 9779 b, önemli miktarda hidrojen/helyum atmosferine sahip, yörünge periyodu bir günden kısa olan bilinen tek Neptün tipi gezegendir ” ‘da yayınlanacak Kraliyet Astronomi Topluluğunun Aylık Bildirimleri ve şu anda şu adreste yayınlanıyor: arXiv ön baskı sunucusu Yörünge Dönemi x ekseninde ve Gezegen Yarıçapı y eksenindedir
Cevap yıldızın kendisinde yatıyor olmalı çünkü bu büyüklükte bir gezegenin kendisini korumak için yapabileceği hiçbir şey yok
Bir yıldızın X-ışını emisyonları, dönüşü nedeniyle güçlenir Bunlardan biri, yıldızlarına yakın yörüngede dönen Neptün boyutunda dünyaların olmamasıyla ilgili Neptün Çölü’nde atmosferini koruyan tek gezegenin çok yavaş dönen, zayıf emisyonlu bir yıldızın etrafında olması ve zayıf emisyonların bununla hiçbir ilgisinin olmaması inanılmaz bir tesadüf olurdu Son derece yüksek metalikliğe sahiptir ve daha ağır moleküllerin soyulması, hafif olanlara göre daha zordur Kredi bilgileri: Fernandez ve ark
Araştırmacılar ayrıca gezegenin iç yapısını ve bunun kütle kaybı geçmişini nasıl etkilediğini de modellediler
Daha fazla destekleyici kanıt gezegenin atmosferinden geliyor Her paneldeki renkli çizgiler, gezegenin başlangıç zarfı kütle fraksiyonunu temsil ediyor
Neptün Çölü’nde atmosferini koruyan gezegenlerden biri LTT 9779 b’dir Gökbilimciler, bu gezegenlerin, yıldızlarının güçlü radyasyonu karşısında atmosferlerini koruyabilecek kadar büyük olmadıklarını düşünüyor
Ev sahibi yıldızın yörüngesinde dönen LTT9779b ötegezegeninin sanatçı izlenimi Roche lobu taşması tipik olarak, bir yıldızın tüm kütlesini tutamadığı ve ekstra malzemenin ikinci yıldızın etrafında bir birikim diski oluşturduğu ikili yıldız sistemlerinde meydana gelir Buna Neptün Çölü ya da bazen “buharlaşma çölü” diyorlar Ancak bu durumda bir gezegenden malzeme çeken tek bir yıldız var ve bu daha önceki araştırmaya göre gezegen, malzemesinin çoğunu yıldıza kaptıran Jüpiter kütleli bir gezegen olarak başladı ve Neptün büyüklüğündeki LTT 9779 b’yi geride bıraktı ışınlama” diye yazıyorlar sonuç kısmında Bu, saflığı zorlayacaktır Bu araştırmacılar göçü içermeyen farklı bir sonuca ulaştı 2310 Kredi bilgileri: Fernandez ve ark Makalede “LTT 9779’u XMM-Newton ile gözlemledik ve X-ışını parlaklığı için, yaşına göre beklenenden on beş kat daha düşük bir üst sınır ölçtük” ifadesi yer alıyor Zayıf ışınlama geçmişi XMM-Newton verilerini yansıtıyor Bu durumda, yıldızın aşırı radyasyonunun gezegenin atmosferini ortadan kaldırması gerekirdi
“LTT 9779’un büyük olasılıkla anormal derecede yavaş dönen bir yıldız olarak oluştuğu ve yakın Neptün büyüklüğündeki gezegen LTT 9779 b’nin alışılmadık derecede düşük X-ışını nedeniyle Neptün çölünde günümüze kadar hayatta kalabildiği sonucuna vardık Bu çalışmanın arkasındaki araştırmacılar, yıldızı daha yakından incelemek için ESA’nın 1999’da başlatılan X-ışını gözlemevi XMM-Newton’u kullandılar LT 9779’un dönüş hızı yaklaşık 1,06 km/s’dir ve bir dönüşü tamamlamak yaklaşık 45 gün sürer, ancak bunu destekleyen veriler biraz zayıftır 2023
Peki gezegenlerinden biri çölde hayatta kalan bu sistemde ne oldu?
Önceki araştırmalar, bu olağandışı senaryonun, gezegenin geç içe doğru göçünden ve bunu Roche lobu taşması olarak adlandırılan olaydan kaynaklandığını ileri sürdü
Fotobuharlaşma iyi anlaşılmış bir olgudur ve yıldızların dönüşüyle bağlantılıdır Görevi yıldızlararası X-ışını kaynaklarını araştırmak ve 10 yıllık planlı bir görevle fırlatılsa da neredeyse 24 yıl sonra hala devam ediyor Tüm yıldızlar döner ve hızla döndüklerinde güçlü manyetik alanlar üretirler ve bu alanlar da X ışınları ve UV radyasyonu formunda güçlü elektromanyetik enerjiyi harekete geçirir Nasıl?
Gökbilimciler, yıldızların yakınında Neptün boyutunda gezegenlerin bulunmamasına bir isim verdiler
Bu panellerin her biri farklı bir modelleme sonucunu gösterir Başlığı “Neptün çölünde hayatta kalmak: LTT 9779 b, alışılmadık derecede sönük bir X-ışını ev sahibi yıldız sayesinde atmosferini korudu Gezegenin, yıldızına bu kadar yakın bir konumda atmosferini koruyabilmesi için olağandışı bir şeyin meydana gelmesi gerekiyor Onu koruyacak hiçbir şey olmadan doğrudan yıldızının güçlü çıktısının yolundadır Neden olmadı?
Yeni araştırma bu soruyu cevaplamak için yola çıktı Bu neredeyse iki kat daha hızlı ve güneş çoğu yıldızla karşılaştırıldığında yavaş tarafta LT 9779 b kırmızı yıldızdır
Araştırmadan elde edilen bu şekil Neptün Çölü’nü göstermektedir
Ancak bu gezegenlerden en az biri atmosferini korudu
Terimin yalnızca geniş bir tanımı vardır ve genellikle bir yıldıza çok yakın olan ve yörünge döneminin yalnızca iki ila dört gün arasında olduğu bölge olarak tanımlanır DOI: 10 Özel çalışma veya araştırma amacıyla yapılan her türlü adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir kısmı çoğaltılamaz
Bu araştırma, Neptün Çölü’nün arkasında foto buharlaşmanın olduğu fikrini desteklemektedir
“Son olarak, Neptün çölünün derinliklerinde gaz zarfına sahip olduğu bilinen tek gezegenin aynı zamanda X-ışını sönük bir yıldıza sahip olması açısından alışılmadık bir durum olduğu yönündeki sonucumuz, Neptün çölünün birincil kökeninin X-ışını kaynaklı fotobuharlaşma olduğu yönündeki öneriyi güçlü bir şekilde destekliyor Bu açıdan bakıldığında LT 9779 salyangoz hızında dönüyor Yazarlar, “Neptün çölü, X-ışını/EUV kaynaklı foto buharlaşmanın sonucuysa, LTT 9779 b’nin atmosferinin, genç ev sahibi yıldızından gelen yüksek enerjili fotonların yoğun bombardımanından sağ çıkması şaşırtıcıdır” diye yazıyor Her satır gezegenin yarıçapını, zarf kütle oranını ve kütle kayıp oranını modelliyor
Ancak bu çalışmaya göre bu açıklama geçerli değil Yüksek bir dönüş hızı, daha güçlü manyetik alanlar oluşturur, bu da daha güçlü X-ışını emisyonları anlamına gelir ve daha yavaş dönüş, daha zayıf emisyonlar anlamına gelir İki sütun, bir yıldızın tipik ışınlanma geçmişini ve sönük geçmişini modelliyor